ลายดอกพุดตาลของไทยนั้น ถูกพัฒนามาจาก “ลายดอกโบตั๋น” จากลวดลายบนเครื่องถ้วยจีน มีหลักฐานสืบค้นไปได้ไกลถึงสมัยสุโขทัย จากภาพจารบนแผ่นหินชนวนเล่าเรื่องชาดก ประดับบนเพดานอุโมงค์วัดศรีชุม จ.สุโขทัย
จวบจนถึงสมัยรัชกาลที่ 3 ช่างไทยได้นำมาประดิษฐ์ผสมกับลายเทศ (ลายจากตะวันตก) จนกลายมาเป็น “ลายดอกพุดตาน” อย่างที่เห็นกันในปัจจุบัน
“ดอกพุดตาน” ถือเป็นดอกไม้แห่งความงดงามและอุดมสมบูรณ์